Turgut Çakır Şiirleri - Şair Turgut Çakır

Başına bağlamış allı güllü basma
Gelin başörtünü pencereye asma
Allı gelin örtüm var diye kasılma
Sevdiceğim gelin gider ben neyleyim

Aman yandım aman sevdiğim gidiyor

Ak güvercin gibi yüreğin aktı
Ne oldu da birden karardı güneş
Güvercinin uçtu evine gitti
Bekledin doğmadı ruhuna güneş

Bekle bekle gelir ayın güneşin

Gideceğim bu ellerden
Beni seven kimse yok
Bıktım onların dilinden
Bıktım ısırgan otundan

Gönül yeli esmez oldu

Neden arkamda yürürsün
Ben dostun
arkadaşın
kardeşin
eşin değilim
Ben özü sözü doğru bir insanım

Birileri öç alma peşinde
İnsanlıktan yoksun insana
Ne denir ki…
Psikolojik sorunu olan hastaya
Silah verseniz ne yapar?
Çılgınca bir davranış sergiler

Ben de gökyüzünde doğan güneşim
Ben de barış yıldızı olacaktım
Ne oldu da dünya sessiz sedasız
Çok sevdiğim yaprak sarması bile
Çok görüldü bana
Ben böyle mi ölecektim?

Benden gizlediğin nedir Kapıdağı
Beyaz giysilerin içinde sakladığındır yılların derdi
Birazdan yalnız bir adam çıkacak
Kimi kimsesi olmayan bir adam
Alnını beyaz güneşe sermiştir gençliğinde
Uykusuz yün yatakların suskun zihnindeki dünyandır

Seni yaşamak ne güzel bir şey
Kaos haberleri varken gazetelerde
Ben boğazında ilmek
Yaşım yetmiş beş iken...
Seni yaşamak ne güzel bir şey
Yırtık pırtık yatağın içinde

Bu bir türkü
Aydınlık türküsü
Kitap okuyan aydınlık türküsü söyler
Okumayan ise
Karanlık türküsü
Havuzda çok bekleyen su nasıl kokarsa

Bahar gülü açıyor
Kalbe neşe saçıyor
Gülüyor eğleniyor
Yüreğime girince

Güller gibi bahar ol