Turgut Çakır Şiirleri - Şair Turgut Çakır

Neden arkamda yürürsün
Ben dostun
arkadaşın
kardeşin
eşin değilim
Ben özü sözü doğru bir insanım

Birileri öç alma peşinde
İnsanlıktan yoksun insana
Ne denir ki…
Psikolojik sorunu olan hastaya
Silah verseniz ne yapar?
Çılgınca bir davranış sergiler

Ben de gökyüzünde doğan güneşim
Ben de barış yıldızı olacaktım
Ne oldu da dünya sessiz sedasız
Çok sevdiğim yaprak sarması bile
Çok görüldü bana
Ben böyle mi ölecektim?

Benden gizlediğin nedir Kapıdağı
Beyaz giysilerin içinde sakladığındır yılların derdi
Birazdan yalnız bir adam çıkacak
Kimi kimsesi olmayan bir adam
Alnını beyaz güneşe sermiştir gençliğinde
Uykusuz yün yatakların suskun zihnindeki dünyandır

Seni yaşamak ne güzel bir şey
Kaos haberleri varken gazetelerde
Ben boğazında ilmek
Yaşım yetmiş beş iken...
Seni yaşamak ne güzel bir şey
Yırtık pırtık yatağın içinde

Bu bir türkü
Aydınlık türküsü
Kitap okuyan aydınlık türküsü söyler
Okumayan ise
Karanlık türküsü
Havuzda çok bekleyen su nasıl kokarsa

Bahar gülü açıyor
Kalbe neşe saçıyor
Gülüyor eğleniyor
Yüreğime girince

Güller gibi bahar ol

Bahar şarkılarında sesini duyuyorum
İnliyorsun derinden derine
Sevda gözyaşı döküyorum sesini duydukça
Gel diyorum uzaklardan sesimi duyuyor musun
Sesimi duyuyor musun yeşil gözlüm

Çılgın bir insanım
Ne yapacağım belli olmaz
Dağlar ovalar aşarım
Erenler dağına varınca
Tanrı’ya yalvarırım
Yıllar oldu ayrıyım yarimden

Ayrılık güneşi doğmuşsa gözümde
Söküp atmışsam kalbimi göğsünde
Gözlerin gözlerime ah değmişse
Yüreğinde açan güllerimdendir

Sonumuz Leyla Mecnun gibi oldu