yine gece mutlulukları
sesler yayılıyor gecemizde fısıltılı
gündüz telaşesi,yorgun bedenler ardı sırası
gölgesinde kısalıyor öfkelerimiz
sevdamızda diriliyor gecemiz
Ay bile küsmüş bize etraf karanlık
Senin yokluğunda zaten karanlık
Senin sevginle aydınlık
Seni vermem ellere,yar ellere
Sen ömrümün baharında
Benim şarkım çalıyor pkapta
Antalya biraz nemli
Dışardada yağmurun sesi
Birde gözlerinin seli
Artık herşeyim bir tam
Elimde kalemim vede aklımda sen
Başka birşey gelmiyor aklıma
Hep sen,hep sen
Neydi seni düşündüren
Aklımdadır halen o eski günler
Bilmediğim bir şehrin sabahında
kayboluyorum adressiz sevdalar sokağında
yürüyorum sensiz boş sokaklarda
yalnızlığımın sesi yankılanıyor buralarda
Herkez birbirine benziyor bu şehirde
Kirli hava,kuru ayaz soğuğunda
pusuya yatmış gecenin karanlığında
göz gözü görmez olmuş
sinsice yaklaşan düşman gibi
bilmedik dostu olmuş
Aşkım, naftalin kokuyor,
Umut ve inadın kalıntıları içimde.
Sayfalarım yine onun kokusunda,
Geceler tanığım sensizliğime.
Oysa ben hep seni biriktirdim,
Bütün ümitleri sende buldum
Sevdim sevdim seni durdum
Kimseler sevmesin diye
Girdim gönül bahçene
Seni sevgimle büyüttüm
surda evsiz kaldım
cizrede yetim kaldım
diyarbekirde,dersimde de yanan bendim
cerattepe gaz bombası yedim
halkın nefesini al mı dedim
bırakın bize doğamızı nefeslenelim
Bir kuğu gibi zarif,su gibi berraksın
Dalından koparılmış bir gül goncasın
Yakıpta erittin beni baş tacımsın
-İçimde bir umut var adını koyamadığım
-Sevde bitsin içimdeki yangınım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!