Turgay Çitçi Şiirleri - Şair Turgay Çitçi

Hangi yabanın ruhundan kopardın öykülerini
rüzgara salmış saçlarınla şeytanı sürükledin
gecenin kızıl rengine
ateşin koru soğumadan hangi güzelliklerini
çekip aldın göğün
gül bahçesi ağzın uçurumlar gecesinin

Aynı yerde ayrı mevsimlerdeyiz seninle
bir mevsimlik yol kalmıştı aramızda
biliyorum özgün bir
sonbahar ortasındayım
aşkın renkleri arasında kaybolmuşum

Anlamak gerekir düşünceleri
yalın haliyle çözmek çoğu zaman
içsel bir ayna
ruha inen derin bir çilingir
bir tortu çözücü

Yaşamak aşk gibi
bir giz perdesini aralamak mı söyle eylül,
kimler kaldı yüreğimizdeki
sevginin ateşinde
bir sabah ölü mevsimlere doğan
güneşin bakışında

Aniden bir mermer sessizliği kaplar
huzurun bahçesini
suyun mermeri yıkadığı an
çam kokusu yayılır
topraktaki kökün kılcalına
güneş tepeden yakar ortalığı

Zakkum ağaçlarının altında
susuz bir yaz geçirdim
dudaklarının ıslaklığını aradım
tenimin diriliği oldun bir an
yalnızlığın uçarı kuşları
sonsuz maviyi indirdiler kıyılarıma

Bir orman soygunundan dönüyor birileri
karanlık geçmişin derinliklerinden
geleceğe dair sürgün tutsağı yürekleri
bir ulu ağaç titretir toprağı alev topunda
ağacın yanan yüreğinin sesidir
sonsuzluğa açılan acılar dökülür ortaya

Güvercin yüreğiydi gece
kehribar kırılganlığında
kökleri derinlerde bir yerde
vurgun derinliğiydi geçen zaman
dudaklarında ezik bir tat
özsu kıvamında

Ulaşılmaz aşkların iklimini soluyorum
ciğerlerim parçalanıyor
bir kadının dudaklarındaki kızıl sıcakta
çam ormanlarını özlüyorum
balı akan reçine sevdalı geceleri

Emzirdim geceyi kirpiklerimden
dilimde sitem dolu
akrep karası bir zehir
bıraktı kendini usulca geceye
taşsın hatıralarımdan
dokunmadığım o süt nehrinin