Turgay Ata Şiirleri - Şair Turgay Ata

Şiir kervanında şahlandı bir at
Mısralar savruldu gül saçtı oy oy!
Öyle bir coşku ki kıskandı fırat
Şair dudağından bal saçtı oy oy!

Okurken ruhumu sardı bir büyü

Yüklenirse bir işi ehil olmayan kişi
Etrafı duvar olur oynar başlı bıçaktan
Baykuşlar bülbül olur mozaikler fildişi
İkna edemez kimse uçmak için alçaktan
Yüklenirse bir işi ehil olmayan kişi.

Anne olmak zordur bizim ellerde,
Ödemekle hakkın biter mi anne! ..
Senenin bir günü bütün dillerde,
Anneler günüymüş yeter mi anne! ..

Sen yoksun bu şehir ne kadar üzgün
Ağaçlar bir bir döküyor yaprak
Rüzgar da hoyratça esiyor kızgın
Gelmeni bekliyor bir mum yakarak.

İstila edilmiş gönül köşküme

Gelecekte anlatacak hocalar, bu nesilden
Örnekler verecek, utanarak sıkılarak;
Söz edecekler istemeden birkaç fosilden,
Tekrar, tekrar yıkılarak.

Vatan için öldük öldük dirildik,
Şarkı yazdık, nutuk attık, dem vurduk…
Komşumuza küstük, dosta darıldık,
Şahlanacak şu millete gem vurduk…

Keskindir bakışın, eğilmez başın,
Sen gönüllerin tahtısın Erzurum;
Mert olur yüreğin, sert olur kışın;
Yanıktır yüreğin sesin Erzurum…

Nene hatun gibi anaların var

Hepiniz terk ettiniz
Bebekliğim, çocukluğum, gençliğim
Birer birer çekip gittiniz…
Şimdi de sen başlama
ihtiyarlık…
Vır vır ötüp durma başımda

Bu kutlu gecenin bol dirliğini
Gönül köşkümüze doldur Allah’ım
Ülkemin kardeşlik ve birliğini

Bozana haddini bildir Allah’ım,
Gözümüzden yaşı dindir Allah’ım.

Çocukluğuma döndüm dün gece...
8-10 yaş çocukluğuma.
kaptım Babamın yaptığı kızağımı,
ver elini tavşan tepeleri.

Pelit ağacından kızağım,