Turgay Ata Şiirleri - Şair Turgay Ata

Duysaydın, yağmurlara özlem duyan toprağı
Keder tohumu ekip, yoz edip gider miydin?
Muhtaç iken bir yudum aşk suyuna yaprağı
Acı katranla yakıp, köz edip gider miydin?

Aya göz kırpan mehtap, ziyasını saçarken,

Gidebilsen seyrengah’ın başına
OLUR `un köyleri çıkar karşına
Doyum olmaz toprağına taşına

Ciğer parem Ata yurdum OLUR `um
Varlığına candan KURBAN OLUR/UM

Düşmanlar birleşerek, kudurdu azar oldu
Her birisi ayrı bir küstahlık yazar oldu,
Paylaşarak aklınca sınırlar çizer oldu,
Tek vücut ve tek yürek koştuk böyle bir günde.

Yine aynı aşk ile bu yola baş koyarız

Sözler söze bağlanır
Birleşen gönüllerde.
Pınar olup çağlanır
Birleşen gönüllerde.

Sevgi olur aşk olur

Benim bir bebeğim var
Mama isterse ağlar
Hiç yerinde duramaz
Sevince hiç ağlamaz.

Çok küçücük bir çocuk

Bir kıvılcım çaksak barış adına
Kini ve nefreti yaksak, kavursak
Her türlü olumsuzluk inadına
Mutluluk mührünü vursak da vursak…

Cihan birlik olsa barıştan yana

Nekadar da kızgın olsa bir ana
Yavrusunu görür görmez durulur
Avcının elinden kaçan ceylana
Annesi bağrını açar sarılır.

Tüm yağcılara gelsin.

Bir hastalık besbelli
Kronikse zor işin
Tedavi edilmeli
Git doktora sık dişin.

Akşamın büyülü, sıcak mehtabı
Silmişti kederi üzerimizden.
Gök kubbe yakınca kandillerini
Mutluluk doğmuştu gözlerimizden.

Güzeldi o akşam sahil ve deniz

Boynu bükük dinler, söylenenleri
Vatan sızlar, Bayrak sızlar, Kök sızlar...
Üzerler, O yüce kahramanları,
Vatansızlar, Bayraksızlar, Köksüzler…