Turan Yükseloğlu Şiirleri - Şair Turan Y ...

Hep kadere, dünyaya sataşır dururuz,
Bizim hiç mi suçumuz yoktur acaba?
Bazen nalına, bazen mıhına vururuz,
Yaratan tüm mutluluğu koydu kucağa.
İnsan özüne, gönül gözüne çok uzaksa;

Kadın da bir dışidir.
Dişiye, Yaradan'ın elidir derim.
Erkeği sadece tohum bilirim ,
Tohumu alan Tanırının elini;
Yoğuran, doğuran, doyuran bilirim,
Ev dahil işinde çalışarak yardımcı olan,

İngiliz, ABD, sizlersiniz dünyanın yüzkarası,
Geni ortak, soyu bozuk ABD ile baş belası,
Tarihin her sayfası, dünyanın her yarası,
Sizin izlerinizi taşır, bu da size yakışır doğrusu.

Dış düşman iç düşmanla el eleler
Sinsice içten, dıştan seferberler,
Zehirlerini süslü söz ve dinle süslerler
Hissettirmezler, belli etmezler,
Uyuşmuş, uyuşturulmuş olanlar da;
Ayılıp, uyanınıp ne olduğunu bilmezler

Bir yanda cehalet, her yanda ihanet ile sardılar bizi
Düşmanlar en etkili bu iki silahları ile saldırdılar bize
Bir taş ile iki kuş misali, kırdırdılar bizleri bize
Bir halçaresi bulmalı vah-vah, eyvah demeden.

Dost uyur-düşman uyumaz
Ülke coğrafyan çok önemli
Düşman sinsi, sesi duyulmaz
Düşmanı bilip,tanıyıp, görmeli
Çünkü o seni iyi tanır ve görür

Dost musun düşman mısın onu bilemem...
Bana ettkleriyin anısını silemem.
Tekmen çok ağırdı, hiç unutamadım.,.
Acısı dinmedi ki, artık gülemem.

Ozanlarımız, şairlerimiz, yazarlarımız,
Demediklerini komadı arsız, yüzsüzlere
İçimizden çıktı yandaş yalakalarımız
Yüklendiler taraf olmayan bertaraf bizlere.

Sevdamı duvar duysa belki çiçek açardı.
Gönül gözü görenler kanat (takıp) uçardı.
Düşürdüğün hâlimi gören (benden) kaçardı.
Bilemezsin gözler görmez, yürek sevmezse.

Nehirler, yer yüzünün damarları,
Damardan akan kanı akar suları
Besler, ılgıt -lgıt eriyen yağan karı
Pek çoğaldı kem gözlü düşmanları.