Turan Civelek Şiirleri - Şair Turan Civelek

Her yara bir iz,
her izde bir giz,
son gizde bir söz,
ol gizi gören göz,
bin hare, yürek köz,
son közde yanar öz.

Devir ise esas amaç
Ölüm ise son dönemeç
Kalpten ise Hakka inanç
Dünyayı ver, ten neylesin.

Hayat denen zor yolun sokaklarında
Nice düşenler var nice kalkanlar
Sırra erdim diyen hanın ol tahtlarına
Kurulup ta duran can dostları var..

//turan civelek

Bazen derinlere dalar, düşünürüm..
Efkar basar eskiyen bedenimi,
İşte o zaman ne kadar deliyse yüreğim,
Dağıtır dumanlarını her daim,
Bir rüzgar misali amaçsız geçmişimin..
-

Hüzün çaldığında kapıyı
Mevsimi hazan olur insanın.
Dökülen yapraklar sarar
Sararmış bedenleriyle dünyanı.
-
Ve düşen son damlası gözden yaşın

Bakışlar serttir, bakışlar yumuşak..
Bakışlar neşe doludur, bazense hüzün..
Tüm yaşanmışlıkları hayatın onda saklıdır..
Yaşanacak olan her şeye dair izler de..

Bakışlar sevgidir, bakışlar nefret,

Beklenen; bir söz, bir gerçek, bir doğru,
Gelen; bir sükut, bir hayal, bin soru,
Kör bir kuyuya düşen çığlık misali
Çıkamaz, unutulur, mutlak hatırlanmaz
Biri diğerini örtmeyen, kimi yalan, sözler gibi.
Hafızada tek kalan ise şimdi,

Kaybolmak bazen bir kaçıştır hayattan,
Yüklerden, beklentilerden, karmaşadan
Bir boşluktur, yeni anlamlar doğuran,
Kaybolmak bir korkudur derinlerde,
Yalnızlığın soğuk nefesi gibi, yüreklerde...
-

Anlamak zor, anlatmak daha zor
İyi niyet katili, laf cambazı bir kedi
Bak hele sen ona,
Kim neyi, neden söyledi?

Alev sarmış bacayı
Ateş sensin, kor sensin
Bilinmeyen geceyi
Yakan sensin, od sensin...

Sevda denen heceyi