Tünelin karası, kara sevdamı hatırlattı.
Raylara baktığımda,
Canımı yaktı.
Tünelde, resmettiğin adam,
Sanki bendim.
Fotoğraf onu anlatıyor,
Bana ağıt yakması kalmış!
Tren mi geçti, Cemal ğardaş,
Az evvel, buradan.
Ayrılık Treni miydi adı,
Karamıydı?
Hayalim, az evvel geçmiş ki,
Bu tünelden.
Treni'n dumanı,
Yârimin kokusu kalmış.!
Ah! , Cemal ğardaş,
Sorma başıma geleni.
Giderken vefasız,
Bir kısa mesaj atmış.
Dönüşü yok,
Yolculuğumun demiş.
Telefon ’da mesajı,
Bende karasevdası kalmış.!
Ah! Be, Cemal ğardaş,
Bu kahpe tren,
Adını, kara sevdalılardan mı,
Almış.?
Sürünüp gitmiş,
Baksana raylardan.
Sende, tüneli rayı, fotoğrafı,
Bende yarası kalmış.!
(Celal Çetin.23.04.2014)
Kayıt Tarihi : 13.5.2014 01:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Fotoğraf sanatçısı, Cemal Birlikdoğan'ın çektiği, bana ah çektiren, Tünel fotoğrafı. Fotoğrafa yapılan, bir yorum beni çok etkiledi. Giden Trende, sevdalımın hayali. Tünelde bıraktığı dumanda, kokusu vardı. Şairler başka bakar fotoğrafa. Heyhaat, her yerde onu görüyorum ya.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!