Tünel Şiiri - Murat Avcı Ozan

Sana yazdıklarımı bir okusan
Kudurursun, köpürürsün
Yalan! dersin
Acaba doğrumu diyen sesi
İçinde öldürmeye çalışırken
Bunalıma girersin...

Zaman herşeyin ilacıdır
Okudukça alışır
Alıştıkça şaşırır
Şaşırdıkça araştırırsın
Orana burana daha dikkatli bakarsın
Soyunukken...

Nereden biliyor
Ne zaman gördü diye diye
Kendini bir labirentte bulursun
Çıkmak aklına bile gelmez
Gelsede çıkamazsın zaten

...Ve bir gece saten geceliğinle
Kocaman bir yatağın tam ortasında
Yarı çıplak bağdaş kurup
Başını iki yandan kavrarsın
Yuvalarından firar etmiş gözlerinle
Yanında yüzüstü yatan adamın
İğrenç sırtına
Şizofrenik bir katil edasıyla
Uzun uzun bakarsın

Çok geçmez kan kokar barut kokar odan
Kuşlar ürkerek kalkar
Bir ağacın yapraksız dalından

Sonra sabah olur tabi
Acı bir sirenle uyanır mahalleli
Zilin çalmasını bile beklemezsin
Kayıtsız uzatırsın ellerini
Kapındaki solgun yüzlü adama
Suç sabit neden belli
Haliyle kısa sürer sorgulama
Sen katil bense azmettirici
Beraberce gireriz dama

İSTERSEN GERİSİNİ GELDİKTEN SONRA ANLATAYIM
ŞU AN KOĞUŞUMDAN KOĞUŞUNA TÜNEL KAZMAKTAYIM....