Tünel Şiiri - Yusuf Işık 3

TÜNEL

ben benden geçtiğimde
sabahçı kuşları toplar
sesimi,nefesimi
her damlada eksilmeden
dünümü,yarınımı
kucağımda binlerce gece
şafağa sökün eylememişken
yunduğum
arındığım
öpüp kokladığım deniz
içimdeki tünellerde kaybolur
arar dururum
küçük bir çocuk gibi
ağzında yar kokan sevdalıyı
içinde boğulacağımı bile bile
oysa çok korkuyorum bilmiyorsun
daha dün çaldığım ıslık
şehrin bütün sokaklarını doldurmuş
kapında eyleşmişken
sen bana
utanarak
yarın büyüyemem diyorsun
etme böyle
bilmez misin
poyrazlar bile taşıyamaz yalnızlığımı
kimselere diyemem
uçurtmalara yazamam derdimi
sularda açamam ki yüreğimi
nasıl derim ki
illa da ver elini
sar yüreğini yüreğime
soy beni baştan başa
arınayım kar gibi
arınayım yar gibi..4.3.2012