Tünel Şiiri - Mehmet Baki Öztokmak

Aniden uyandım, rüyada uyanır gibi
İki ucu ışık bir zifiride
Sağımdan solumdan saçılır inci
Kamaştı gözlerim, kaldım öylece…

Ne yana gideyim şaşırdım bir an
Tam orta noktada kaldım öylece
Birden bir ses ilham oldu içime
Bir ucu başlangıç buranın, dedi…
Bu tercih ki, en çok senin elinde
Karar verip döneceksin menzile
Ya başlangıç sana, hayattan yana
Ya hayatın sonu doğduğun yerde

Şuursuz savruldum bir noktasına
İçimde korkunun en katranlısı
Ya Rabbi, ne olur başlangıç dedim
Başım son olmasın ilk nefesimde
Uyandım kabustan uyanır gibi
Yatağın içinde, kan ter içinde
Ya Rabbi ne korkunç bir rüya dedim
Hayat denen şekerli zehir gibi
Başı da, sonu da belirsiz zemin…