Tünel Şiiri - İlker Timur

canımı yakmazsan... dedim
gel otur şöyle, çok yorulmuşsan...
bak ne kadar çok ağladım
ne kadar az kalmışım bende
gidenlerin ardından...
tıkandı hep nefesim
yetmedi hiç sonlarına oyunların
hep en son ben uyandım
unutkan aşk uykularından...

aradım
boş yatağımdaki ıssız koku
çok geç kalmışım yine...

dokunamam
bırakma ruhunu yalnızlığımın ellerine
yüzüm gözüm kir içinde artık...
tutunamam
bırak boş tünellerinde hayatımın
hep karanlık kalsın zaman
ürkütmüyor beni
korkutmuyor artık eskisi gibi bu yalnızlık...

canımı yakmazsan...
kapanınca yaraları bir gün bitenlerin
gözlerim alışınca usul usul
ucundaki ışığına tünelin...
severim...