Susmak,
kelâmın vurgusunda
bir nefestir sessizce...
Düşünce dilin suskunluğuna
sukutla başlar
Ve en hakiki tercüme...
Vakti gelen cümle
manasını arar dilince,
Sözcüklerin yorgunluğunda
her harfi dinç olur
dinlenmişse önce....
İz bırakır mı çoklu sözün
Gönüle karışan yankısında?
Vaktinde söylenen tümce
kalbe doğru
bin kelama eṣ olduğunda...
İnsanoğlu bilmeli
susmayı da zamanında,
Her cümle doğmaz
aynı deryada
Cümle alem bulur kendini
ancak sükutta...
Kayıt Tarihi : 17.5.2025 08:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!