Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
27 aralık 1977 -
anamın kızı, babamın oğluyum.
siyahın içindeki beyaz. kaşının köşesinden dönenleri
çoktan unuttu. içi dışı bir şiir. ağlarken gülüyor. hâlâ yaprakların geceleri el açtığını düşünüyor bu yüzden
kendisi için rüzgâra kımıldamıyor. esmer ağrı...
hayatın üstünden geçip, kendini karalıyor. iç okuyor.
kimi aynaya bakar, kimi ay'a...
ayna benim gölgemi ne bilsin?
