Domatesin tadı
Çileğin suyu
Yârin kokusu
Bir kalp çarpıntısı olsun
Elinde bir yaşamak olsun
Bilmediğim şehirlere götürsün beni vapurlar
bilmediğim dillerde konuşsun insanlar
onların dediklerinden anlamıyayım olsun
yüzleri gülsün
Güleç gözleriyle bana hoşgeldin desin
çiçek satan çocuklar
Toprağın sardığı o yaşlı beden
Neler yaşadı onca evvelden
Elleri yetişip tutsa yeniden
Ömrünün baharı olsun isterdi
Her bahar yeniden çiçekler açar
Bir yerlerim kırılıp dökülmekten
Bir yerlere konup göçmekten
Ne diyip ne edeceğini bilemeden geçiyor günler
Yaşamak ne zor
Bir sevincim vardı
ve
ey gönül
Papatyaları soldurur bu yağmurlar.
Sağanak bi başladı mı
Ne yaprak kalır ne de dal
Pencerem açıktır geceleri
Attığın ıslıkla uyanırım diye
Günleri geceye bağlarım
Sokaktan geçip gidersin diye
Şiire ayrı bir sevdam var artık
Bir şiir dök için'den
Lıkır lıkır içe/lim
Irmağı ,denizi
vahâsı ol ömrün
Güzelliğin görelim
Masmavi dalgalar yıkarken
ömrümün kıyısını
Eski bir sevda şarkısıdır gönlüme dolan
Kumdan kalesi yıkılan o çocuktum kapında duran.
Oysa elinden tutsan
Umutsuz bu coğrafyadan
Ağrıyan kalbimin çaresi doktorda değil
Gördüğüme inanmamın suçlusu gözlerim değil !
Dünya fani tamam da ..
Gitmek için niye diye sorsan !
O da ,kimsenin elinde değil !
En iyi sen toparlıyorsun...
en iyi sen dağıttıktan sonra...
Yağmur tazeliğini getiren sesin..
Gökkuşağını odaya dolduran gülüşün..
Ve bitmek bilmeyen özlemindir
tülay hanım yüreğinize sağlık şiirlerinizi zevkle okudum kaleminiz daim olsun