Tülay Bilgin Şiirleri - Şair Tülay Bilgin

Tülay Bilgin

Ölümden geriye kalan.
Senden bana kalan.
Beni benden çalan.
Beni sana kavuşturan.
Ruhun sosuz gezintisi.
Ölümün son türküsü.

Devamını Oku
Tülay Bilgin

Namlunun ucunda can kuşu.
Ufuklar simsiyah oludu.
Ruhların çığlığı,
Bilmem tarihte kimleri boğdu.
Kuşatılmış:her taraf alev topu
Medeniyyet savaşı:

Devamını Oku
Tülay Bilgin

Yarin yolları dağlı
Ovaları dağları karlı
Avlusunda akar pınarları

Elinde kirmanı var anasının
Civildeşen bebeleri var

Devamını Oku
Tülay Bilgin

Sormuşlar hamala bir urganın hesabını,
Verememiş cevabını.



Bize bahşedilen onca nimetin,

Devamını Oku
Tülay Bilgin

Bir devreye; devrim yapalım

Kanunları; insanlık kitabına uygun yazalım

Dünyaya adımızı duyuralım, iki bin devrimi kuralım

Devamını Oku
Tülay Bilgin

Dünya dediğin kâinat
Rabbimin hepsi hakikat
Ne gelir ele dile cebe
Hepsi imtihan bilene

Herkes dünya tarlası eker

Devamını Oku
Tülay Bilgin

Tuz gölünde kavruldum
Deryada susuz boğuldum


Bir garip kuldum, sılada
Eşt, dost dilinden sıkıldım

Devamını Oku
Tülay Bilgin

'Geldi geçti ömrüm benüm,

Şol yel esüp geçmiş gibi

Hele bana şöyle geldi

Devamını Oku
Tülay Bilgin

Gözlerim şahitlik etmiyor gördüklerime
kaçıyor kendimden bile,

yaşanmışlıkların izi silinmiyor benden, acı çekiyorum
çünkü onlar sevabıyla günahıyla benim
nasıl unuturum hesabını göreceğim!

Devamını Oku
Tülay Bilgin

Aşkımı; papatyalara sordum.
Tek,tek yapraklarını saydım.
Seviyor, sevmiyor, derken.
Seviyor; dediler, yeniden.
Kalbime düştü ateşin.
Seni! papatyalara sordum.

Devamını Oku