Tülay Bilgin Şiirleri - Şair Tülay Bilgin

Tülay Bilgin

Sazın telleri acı vuruyor.
Söyleyen yas tutuyor.
Semaha kalkmış, kullar dönüyor.
Sazla,söz; yasdan dem vuruyor.
Nota yok, özünden dökülüyor.

Devamını Oku
Tülay Bilgin

Kişinin yaşantısı
Ölümünün aynasıdır.

Devamını Oku
Tülay Bilgin

Özlenen cennet.
Vuslatımda saklı.
Cennetül kübra,
Aleme bağışlandı.
Fersah fersah aradım durdum!
Kuranı azmuşanda buldum.

Devamını Oku
Tülay Bilgin

Çıkartın köklerimi topraktan.
Baltalayın dallarımı.
Kalanları, yakın ateşte.
Odunum görüntüde.

Yeşermez yapraklarım.

Devamını Oku
Tülay Bilgin

Tutsağım duvarlar ardında.
Acıyı kedere ekledim.
Gözyaşlarımı kadeh kadeh içtim.
Tutsağım kurak topraklarda.
Buraları bilmezsiniz.
Töredir:sevda katili.

Devamını Oku
Tülay Bilgin

Kim demiş ki insan insanı boğazlamaz
Kim demiş ki insan insan etini yemez diye


Kim demiş ki sırtında yok kaplan
Kim demiş ki boğazlanmaz insan

Devamını Oku
Tülay Bilgin

Şeytanlar cehennem ateşini körüklerken.
Oynayıp gezen insanlar gördüm.
Verdigi sözleri unuturken.
Gülerek günah işleyenleri gördüm.
Şeytanlar ateşi körüklerken.
Ağlayanları gördüm...........

Devamını Oku
Tülay Bilgin

Kendini bir sigaya çek
Hesabın, kitabın; yap
yolunu gör,izini bul
Yollar tozlu,sular bulandı
Çamur içilirmi hiç,
Durulda gel,Yorulda gel

Devamını Oku
Tülay Bilgin

Baykuş'lar öter, bacada.
Matem var yuvada.
Ölümün yüzü; çeşit çeşit
Öter baş ucunda.
Yuvadan sesler gelir.
Sesler boş, kafa karıştırıyor.

Devamını Oku
Tülay Bilgin

Her beste
Kainatta görevde
Nameler Hakka çağırır
Alem seyirde
Çiçekte, böcekte
Ne varsa alemde

Devamını Oku