Tükenmek Şiiri - Mehmet Sebih Altun

tükenmeye geldim bugün huzuruna tüketen düşüncelerle stres sarar sa bilki tükenmişim yok oluşum memnun ederse iblisi içimde iblisane vesveseler aynı kaideyle çalıvariyor usulca masumane duruşu hayra alamet değil patlayacak gibi bugün ama dur unutma sonuna dek parlayacak bu yıldız senin sözlerin beyhude söndürmen imkansız sana söylenen yanlış anlatılmış yalana karışmış sen varsan hayatımda herşeyimle tüm bedenim ve içimdeki herşeyi ile bitmek istiyorum açmak istemediğim güller dikeni salıvermiş hayallerle ve yine susmayacağım bugün sustturamazsın beni evet ben yanlış bildiğin ben nasıl bir ruh hali nasıl bir düşünce bu o anlık bitmişim ebediyen değil bu bitişim savaşım sürecek seni aklayana dek ve bugün etrafım yalancı dostlar la çevrili herbiri karanfil her biri menekşe bense dikenli kaktüs nedense sorgulamadım kendimi bitmek istediğim andır bu ben değilim dedimse de hayat beni seçti ey hayat ben varım ben varsam sende varsın ne sen bensiz nede ben sensiz olacağım