Tükeniş/2 Şiiri - Özlem Çay

yurtsuz sanrılar,
adressiz sancılar dövüyor zihni.
karamsar kalp ağrıları,
iki ters bir düz dizilmiş hesapsızca.
aklın almadığı harabeler,
enkaz altı hisleri vuruyor.
gayrimeşru ellerde,
meşru bebeler ömre asılıp
perçemlerinden dökülüyor.
kem gözlerden sakınırdık, hani!
şimdi bak,
kaçak biletlerle hayatlarımza
mülteci akınları çağlıyor..
şimale dönük yüzler,
garba yenik düşüyor..
gariban kuşlar soyunuk
etlerinden çözülüyor.
cemre cemre sinemiz
kızıl gül dikeni büyütüyor...⚘
.....öz/
aralık/yirmi üç