Tufanlar Geçmiş Şiiri - Sinan Karakaş

Merdivenler üçer beşer, kaymaktadır ayağımdan,
Dur durak nedir bilmiyor, kilitlenmiş menziline,
Dallarda yaprak kalmamış, tufanlar geçmiş bağımdan,
Bir kapının önündeyim, basacağım ben ziline.

Sanırsın kilit vurulmuş, ne yapsam sesim çıkmıyor,
Dışım sanki buz kesilmiş, içerimde yangınlar var,
Ağlamaya ağlıyorum, gözümden yaşlar akmıyor,
Öyle ince bir yoldayım, sıkıştırmakta duvarlar.

Belleğimde beyaz sayfa, nerdeyse bitmek üzere,
Buna rağmen habire, kayıtlar devam etmekte,
Beni temaşa etmekte, gökte küre, yerde zere,
Farkına varan varıyor, kimisi ayak sürmekte.

Bilinç altı bilinç üstü, ne varsa dökülmüş yere.
Kayıtlarda her ne varsa, eksiksizce tartılıyor,
Dünyanın dönüşü belli, ona da verilmiş süre,
Her düşen takvim yaprağı, bir bir kabre atılıyor.