Bir çocuk kalbiyle, gidişim sanadır...
Gülüşüm, duruşum sanadır...
Susuşum, sözlerim sanadır...
Saçlarımın savruluşu sanadır...
Gidişim sanadır;
Bahar uyanışı var içimde,
Gülümsedin ya
Nasıl da güldü gözlerin
Nasıl da pembeleşti yanakların
Havanın rengi bile değişti
Bir kuş havalandı penceremden
Ağaçlarda güvecin yuvaları
"Savaş Kaderidir Dediler" Haleb'in
Yoksa müslüman değilmiydi kardeşin
Yüzün olsa yüzüne tükürürdü şerefin
Ben utandım sen utanmadın mı?
Bacımın feryadı arş-ı alayı sardı
Nerde o eski İnsanlar ...
Nerde o eski Ramazanlar ...
Nerde o eski Teravih Namazları ...
Canım SAİT DEDEM,
Her akşam Teravih namazını evde kıldırırdı.
Her Veda Hüzünlüdür Biraz... .
Biraz yorgun biraz kırgın.
Biraz eksik biraz fazla.
Sığdıramadı bizi bir nefeslik yere oysa... .
Aslında kimse bilmez, bir hicrettir.
Şehirden şehire gönülden gönüle.
Senin için;
Mavi gökyüzünü kuş olup karış karış gezdim,
Uzak yolları aşıp yüksek dağlardan geçtim,
Bir şehri baştan sona sen diye ezber ettim,
Oysa ki ben; senin şehrinde, bir hiçtim!.
Hoş Gel Eylül...
Ağaçlar eteklerini toplar bu aralar ...
Çiçekler son kez demlenir, tohumlarını saçmadan ...
Acılar;
Ne zaman acıtır biliyor musun?
Acılar en çok iyileşirken acıtır...
Sonra zamanla kabuk bağlar ve izine hapsolur...
Arada bir aralanır perdeler,
Burnun ucu sızlar,
Beni kendi geçmişinle yargıladın,
Beni herkes gibi gider sandın,
Beni değer verdiğin için değilde,
Kendi egolarının isbatı olarak kullandın...
Evet şimdi kırgınım sana,
Yazın mavisinde buldum seni..
Sonbaharın sarısında sakladım seni..
Kışın beyazında akladım seni..
İlkbaharda açar mı çiçeklerim...
.....................
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!