Giderken
Herşeyi darmadağın bırakmışsın
Yarınlarımı bulamıyorum
Her duvar dibinde yalnızlık,
Kaldırdığım her hatıra sen kokuyor
Tarumar duygular
Kar ve sensizlik...
Ayazından vurgun yedi yüreğim,
Buz tuttu,
üşüyorum...
Ellerimi ısıtmıyor güneş
Gözlerinin hapsine mahkum edildiğim o gün
Bakışlarım haya edip eğildi karşında
Dilim tutuldu, sözcükler saklandı bir bir
İçime sızan sıcaklığın adını bilemedim
Kalbimde tanımadığım bir ritim:
‘’Aşk... aşk... aşk...'' diyordu.
Ölümden ötesine geçemeyen sevgili
Araf'ın kafesinde kanatsız kuş misali
Hıfzetmiş aşka ait dünya lisanlarını
Bir tek ölüm dilinden alamamış aklını
Ayrılığa kurulu bir saatti bizim hikayemiz
Sûr çalındı ve uyandık ölüme
İki kez tuttu elimizi hayat
Biri doğumda ölürken
diğeri ölümün dirilişinde
Bin sevdim
Bir anla diye..
Senli bir günaydın konuyor gözlerime
Aynada kırılmasın diye bakmıyorum
Seni, daha çok sevesim geliyor..
Düştüler bir bir yüreğimden arza
bugüne kadar aşk bildiklerim
Bildim ne için yaratıldığını
sancısından kıvranan kalbin
Merhem Sen'sin,
bendeki tüm yaralara
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!