Kanımla doldurduğum kalemimin
Ruhumu,içine kattığım dizelerindesin
Ne parşomen bir kağıt, ne de bir kitap.
Bende seni anlatacak ,ne bir lisan var
Ne de bir hitap.
Harama bulaşan, tövbemin ahı
Kader, solumdan verdi imtihanı
Kaderim yargılarken beni,
Nasıl unuttum bir anda seni...
Kayıt Tarihi : 12.7.2023 09:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Tövbe bozmanın kaçınılmaz sonu.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!