Tövbe edilmez aşka Şiiri - Cemal Aydoğan

Tövbe edilmez aşka
Sevmekse bende sevdim yürekten
Güneşin yakan alevinden
Aşktan daha çok kavruldum
Neye yarar yar bilmeden

Geceler usanmadı yalnızlığımdan
Gökyüzündeki kutup yıldızından
Yol gösterir diye medet umdum
Baktım gökyüzüne durmadan

Hayatım oldu darmaduman
Ayın aydınlatan ışığından
Dönüp kendimde beni buldum
Sevmeyi çıkaramadım aklımdan

Üzüldüm yoruldum ağlayamadan
Delicesine yağan yağmurlardan
Yüreğimdeki yangınları soğuttum
Yeniden sevgiyi aşkı unutmadan

Hangi gönül aşka tövbe etmiş
Abdal Divane ömrüm gelip geçmiş
Boşuna bir ömür kendimi yordum
Sorarım kim benim kadar sevmiş