Doğarken parlak bir demir gibisin,
Oksijen buldukça çürümektesin,
Yavaş yavaş pas‘tan erimektesin,
Varacağın yerin topraktır toprak.
Makam diye servet diye zıplarsın,
Para diye altın diye hoplarsın,
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta