Bu soğuk kentin sokakları
Nerde aramak gerek aşkımı
Siz deyiverin hiç değilse
Yıllar yılı dost bildiğim sokak lambaları
Gözün beni hiç mi görmez kadın
Ben seni sevdim varken bu kadar kadın
Biraz olsun bak yüzüme
İki kalem laf et yeter benle
Gözün beni hiç mi görmez kadın
Ben seni sevdim varken bu kadar kadın
Biraz olsun bak yüzüme
İki kalem laf et yeter benle
Hayat akıp giden bir dere
Ne vakit varmak gerek yâre
Öyl’ ateş düştü ki gönlüme
Uyku uyutmuyor tek gece
Sanma ki değilsin kalbimde
Aksini sakın ol’ düşünme
Ben Mete’nin ordusunda bir er
Yüreğimi dağlayan ağu acısı ne vakit diner
Sen, ey bozkır güzeli
Seni düşünmek ölümde de beter
Ben Mete’nin ordusunda bir er
Kurt eşi gidince ölür
Yarım kalır sensiz geçen ömür
Güzelliğin yüreğimi körükleyen bir kömür
Aşksız kalan gönül çürür
Bu ayrılık denen neye yarar
İçimi saran şu dört duvar
Ne bakıyorsunuz bir şey mi var
Kafamın içindeki ses
Sende ne onur ne ar var
Ömür geçmiş beklerken seni
Dönsen ben affetmem şimdi
Kırdırdın ya kardeşe kardeşi
Hadi sen o adama dön şimdi
Nedir kardeşliğin temeli
Bak sağına soluna var mı onlardan başka biri
Kaldır başını yap vazifeni
Bırakma arkanda bunca ümidi
Düşman karşımızda bir avuç karga sürüsü
Bakma öyle o benim andaşım ola
Yoktur günah şu temiz kızda
Sırt çevrilir mi yarı yolda yoldaşa
Ne diye böyle söz söylersin benim kardaşıma
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!