Toprak Ana - Duygulanış 3

Sınırı her an değişen topraklar
üstünde,
henüz doğurmamiş analar
Kızlarıni göğe sermiş
Asma ağaçlara
Yetiştirir çocuklar
Belki bir kaç bin sene sonra
Bitmeye ramak kala
Acılardan kör,
mahzun ve sefalet içinde, kurtarılmış topraklar.
Ah şu kutsal topraklar..!
Kadın demeye bin şahit,
törpülenmiş yürekleri ile,
Yaşattığı topraklar..
Ve acı toprağın meyvesi, kadınlar..
Çalar saat beşiği.
Acılarla yoğurur sabahı
İşi,
Aşı,
Kardaşı..
Bir toprak gibi,
Besler kendinden herşeyi.
kaderleri aynıdır..
Dövüşleri,
Uğraşları,
Savaşları.
Ne hakları ne hukukları..!
Ademe sorsan ; suçları..
Sonunda diz çöker önünde..
Sonu olmayan uğraşın içinde,
bir nefes kadar kısa hayatları.
Ne devirdi bu toprak
Ve kadınlar...
Koskoca cîhan sultanları..!