Toprak Ana Şiiri - Fahri Işık

Uyandı toprak ana
Gösterdi yüzünü güneş
Başladı doğanın savaşı
Bastık belleri vurduk çapayı
Yardık karnını serdik düzünü
Renklerin cümbüşü costu
Açtı güksünü bahara
Allandı dallarda lâleler
Pul pul fal çiçekleri
Söyundu örtüsünü
Döktü döküştürdü
Taktı takıştırdı
Saldı gamzelerini al dudaklara
Yaktı yakıştıdı

Uyandı toprak ana
Haykırdı dişiligini
Doğum sancılarında sarsıldı
Yer küre avaz avaz
Nevruzlar kayaları yardı
Budaklar patladı ağaçlarda
Karakış mateme girdi
Buluların göçü yollarda

Yaşlı bedenler uyandı
Canlıların dansı başladı
Nisan mayısa, bahar yaz’a
Maviler sahillere dayandı
Bataklarda nergisler,
Ovalarda reyhanlar,
Dağlarda kekikler
Keçi boynuzu salkım saçak
Umutlar yapraklarda yeşerdi
Sevdal güllerimiz yeniden açar
Bir başkadır güneyde bahar
Gösterdi yüzünü güneş
Uyandı toprak ana
Vurduk belleri, çaldık çapayı
Tepeden tırnağa ısındık
Bak yeniden sevdalandık