Toprak Ana Şiiri - Adnan Büyüksoy

Küçük bir çekirdeği koca ağaç edersin.
Rahmindeki tohumu, özlerinle beslersin.
Çok az şeyin dışında, ne verilirse yersin.
Toprak ana söylesen, halinden memnun musun?

Emzirdiğin çayırın üzerine yatarlar.
O güzelim örtüne her türlü çöp atarlar.
Tamahla, cahillikle sana zehir katarlar.
Kimyanı bozdular da hasta mı, solgun musun?

Sarsılırsın, çatlarsın,derler fizikî durum.
Sebebini inceler, birden çok resmî kurum.
Haddimi aşmak olur, haline yapmam yorum.
Toprak ana deyiver, kırgın mı, durgun musun?

Basmaya mecbursam da, yerin başım üstüne.
Üzerine titrerim, koymam taşın üstüne,
Ne çok araştırma var sinn-in yaşın üstüne,
İhtiyarlık mı yoksa, dertli mi, yorgun musun?

Suların, madenlerin sebep olur savaşa.
İnsanoğlu ders almaz, afetler gelir başa.
Geciksin de kıyamet, dileriz ki çok yaşa.
Toprak sen kadir bilmez insandan olgun musun?

Reva görülenlere lâyık değil isen de,
Sen melekler gibisin, isyan olamaz sende.
Bilirim Halikına sen de olmuşsun bende.
Gafillere de duyur, muti' bir mahluk musun?

06/02/2007