Karanfil değil, gül getirdim sana
Birkaç damla da yaş düştü gözümden
Sevgini söyleyip açmadan daha
Kara toprak aldı seni elimden
Gönlümü seninle paklayamadan
Aşkını kalbimde saklayamadan
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Sevgili Halil ,
Çok etkileyici bir şiir bu! Ve yine pırıl pırıl süslenmiş kafiyelerinle.
Saygılarımla
İbrahim Tolga Özsoy
Ööööf ööööf dedirtir ölüm şiirleri bana...Hüznün doruğudur...
tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta