Toprak Şiiri - Güven Tekin

TOPRAK

Herkes sözde modern oldu,
Açılmayı moda sandılar.
Bilmediler ki, okumaktı asıl modernlik,
Cahilliği modernlik sandılar.

Kıyafet değildi modernlik,
Kitap alıp okumaktı, okuduğunu anlamaktı.
Zenginlik cepte değil yürekte,
Satın alınamayan en güzel kıyafet, edep ile adapta.

Yürekteki edep ile haddini bilmekti zenginlik.
Zenginin üstündeki kıyafetler modernlikten,
Garibanın üstündeki kıyafetler yokluktandı.
Modern insanlar, aslında garibanlardı.

Mustafa Kemal Atatürk'ün dediği gibi,
Köylü milletin efendisidir.
Modernlik ne bir kıyafette ne de bir sözdedir.
Zengin ölünce naaş,
Gariban ölünce cenaze derler.

Bilmiyorlar ki, takım elbise giyende
Yamalı elbise giyende,
Sonu kefen değil mi?
Sonu musalla taşı, sonu kara toprak.

Atalarımızın dediği gibi,
Bu hayatta ne ekersen onu biçersin.
Ya kendi ateşini yakarsın
Ya da gül bahçesi ekersin.

Ey insan oğlu, ölüm var ölüm.
En lüks villalar, değil miydi
Bire iki topraktan evler?
Topraktan geldik, toprağa gideceğiz…
Unutma.