Toprak Şiiri - Orhan Cesur

Yüzüm sürdüm toprağa okşadı ana gibi
kulak verdim dinledim nağmeleri, türküleri
kokladım bitirdiği bahçeleri, gülleri
avuçladım sonra, sıcacık
onda buldum kendimi gözüm yaşı karışınca
nereden bu ünsiyet derken
bildim, toprakla karılır harcımız...
Ey toprak, canım toprak
çocukluğum, üstünde yalın ayak
oyunlarım, seninle şen şakrak
örtünce tenimi tahtadan kapak
olurum ben de sana karışmış yaprak.

Sendendir evimde masam
kalem oynattığım ak sayfam
hayvanlarımı saldığım çayırlar
sendendir sarı kızın ak sütü
çiçekler, türlü-türlü yemişler...
Nice sırları saklarsın
tohumlar büyütürsün bağrında
nice hayaller sana döner
nice yangınlar sende söner
ne muhteşem sendeki hüner...

Ocak-2001