İki kayanın arasında,
Bir karış toprakta büyüyen ağaç,
Öyle aç olur ki bir büyük vadiye.
O bir karış toprak doyurmaz ki onu.
Beni de, ne uzaktaki sesin,
Ne de masamın üzerideki resmin doyuruyor.
Buraya gel ve toprağım ol…
Kayıt Tarihi : 2.10.2013 22:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!