Neyimle övüneyim kara toprağım
Ezan geçer basan geçer kibir neyime
Son bahar ağacının düşer yaprağı
Kir yağar pas tutar gurur neyime
Adımların izi kalır yanık bağrımda
Göz yaşının tadı kalır kabir taşımda
Mazlumlarım canın verir yanı başımda
Ateş düşer sırtlan kaçar övgü neyime
En alçağım yoktur benden aşağı
Dağım yüce ovam ekin kuşağı
Güllerim bülbülün dert ocağı
Evim viran soyum üryan saray neyime
Aklar düşse benim engin saçıma
Güneş doğmaz karlı yamacıma
Bulutların hıçkırığı uğruna
Seller geçer çöller kurur hayat neyime
Şirin için acıttılar canımı
Leyla için ıslattılar tenimi
Demleriyle suladılar bahçemi
Kerem yandı mecnun döndü sevda neyime
Sakın ola kibirle bakma insana
Bir gün gelir kabirden bakarsın ona
Ne ettiysen bulursun elbet yarına
Ömür biter hesap gelir çare neyine
Kayıt Tarihi : 7.11.2015 00:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güneş doğmaz karlı yamacıma
Bulutların hıçkırığı uğruna
Seller geçer çöller kurur hayat neyime
-----Sadi bey güzel bir insan toprak ve hayat ilişkisi şiiri okudum kutlarım .
En başta da gururu ve yaşadığımız sarayları bırakırız geride ve içindeki/dışındaki her şeyi...
Kaleminize sağlık sayın Sadi Almatepe...
TÜM YORUMLAR (3)