Ne kadar bereketli,
Ne kadar misafir seversin.
Tüm güzellikleri taşırsın.
Hem doğurur,hemde örtersin.
Çocuğu genci ihtiyarı demeden.
Trilyonersin hemde faizci.
Ne ekerlerse onu biçtirirsin,
Ne kadar sessizsin gürültüler içinde,
Bağrında ne sevgililer beslersin.
Ne aşkların duvaksız bedenleri,
Ne şehitleri saklarsın sen,
Ne anaların gözyaşları akmıştır yüreğine
Doymazsın.
Zengini fakiri kalmaz,rüşvete kanmaz,
Malla hiçbirşey gelmez sana.
Bir emanet beden,dualarla,
Geldiği gibi gider koynuna
Yağmurda mis gibi kokan,
Hem güldüren hem sevdiren,verdikçe veren,
Hem de kucaklayıp bağrında yaren
Sessiz ana gibisin sen açıkta bırakmayan.
Eşitliği sağlayan TOPRAK.
Kayıt Tarihi : 23.10.2008 02:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
hayat veren hayat alan toprak herşeyimiz sende saklı
![Gülseren Kuddar](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/10/23/toprak-156.jpg)
son belliyken neden dercesine...
saygılarım yüreğinize ve güçlü yazımınıza...
TÜM YORUMLAR (1)