Tadı yok be canım bu günlerin,
Şekersiz çay gibi buruk,
Herkes uzakta kollarım boş
Çocuklarım dizimde değil
Fırtınaların yönü bile değişti
Yağmur sessız yağmakta
Güneşse ısıtmıyor içimi
Daha fazla gözlerim resimlere dalıyor
Ağlamak bile yetmiyor yaşların akmasına
Öylece tutsağım cezasız,
Buruşmuş kağıt gibi anılar çıkmazda
Depreşiyor yürek sancılarım,
Ne mahkeme ne başka şey özgürleştirmiyor beni
Unuttum, unutuldum
Asırlık ağaca yaslandım da,
Tadı yok çekemiyor beni.
4-11-2010
Yalova
Kayıt Tarihi : 4.11.2010 18:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gülseren Kuddar](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/11/04/tadi-yok-27.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!