Bastığın yerleri gül açar,
Nankörlük yapmaz sana,
Kibrini yumuşat insan,
Bu toprağın sözü sana..
Seni makberine almış düşünmez misin.?
Sonra kalkıp bastığına küfür edersin,
Her insan kendince olmuş peygamber..!
İçinde şeytanla nefsine kölelik eder..!
Başını kaldır nefsine aşındır,
Hakimi olamadın toprağına dünyanın,
Nankörlük alnında yazılı kabristan,
Ölümde bile toprağa muhtaçsın..
Kayıt Tarihi : 19.5.2021 13:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!