Dayanamaz oldu yüreğim hasretine
Yokluğunda unuturum sanmıştım
Akan gözyaşlarımı kurutamadım
Ben,
Ben senin yokluğuna alışamadım
Bir dilek tutsam sensin
Bir şiir yazsam sen
Gözlerimden damla damla dökülen
Boğazıma ilmik ilmik dizilen
Her çaresizliğimde tükenen
Paylaşmak istediğim gecede
Bir ben vardım zamanında, seven
Sevdiği için arkasından yaş döken
Kalbi kırılan, kulağı duymaz olan
Bir ben vardım zamanında
Bir de O yüce Yaradan
Badem gözlüm, bitti her şey
Artık sevin
Ne ben varım hayatında senin
Ne de sen
Yoksun artık benim için
Âmâ oldu gözlerim
İnanmayacağın kadar içten sevdim seni
Ayrılışın, makberim oldu bir seher vakti
Anlamadım! Bu sevda, kara sevda mıdır ki
Hayata küstüm, çevremden kaçtım, yaralandım
Ömrüm boyunca ben, bir tek sana sevdalandım
Bir kucaklardın ki, ne kucak
Bu koca gövdeyi sarardı
Güldüğün vakit sen masumca
İçimde güller açardı
Gönlümde her zaman yer eden
Seni sevdiğimi
Söylemek istiyorum
Olmuyor
Yapamıyorum
Kendimde o cesareti
Bulamıyorum
Geceler sabaha vardı mı bilmiyorum
Ama bildiğim şu ki
Ben sana varamadım bir tanem
.....
Oysa papatya tarlalarında
Seni seviyorum
Bunu biliyorsun
Sevmeni istiyorum
Bu düş son bulsun
Senin beni sevdiğin
Diliyorum ki gerçek olsun
Bu son veda sana ey sevgili
Bunca zaman geçti hayatımda
Yüreğimi kor eden olmadı senden başka
Bu son veda
Bundan gayri, yok benden sana bir seda
Bekleme benden bir dem ses
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!