içim kor gibi yanarken susmanın
acıların en beteri olduğunu
ayak uydurmaya her çalınan makama
çocukken daha yetişkini oynamaya
zorlandığımda anladım ancak
mide, zeka bir de ruhsal açlığımı
yanıp tutuşan dünyama dem çalarken
sararıp solan bedenimin rahatlığına
boğuşurken zaman renkliliğine
heyecanımda anladım ancak
acele etmeden, fakat durmadan
nefse yenilsem de fikrimde azalmadan
gerçekte sadece birazı zamana denk
öbüründe gecikmeye kaldığımı
biriken yaşımda anlandım ancak
dünkü acılardan o zorlu yükünün
bugünkü sevincime kaynak olmaya
aceleyi yavaş yapma doruğuna
eriştim ama sevgi, aşk, sevişmeye
tokluk olmadığını anladım ancak
10.02.2006
Cuma 03.30
Kayıt Tarihi : 10.2.2006 04:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevinç Kavuk](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/02/10/tokluk-olmadigini.jpg)
Fakat değişik bir müfredatı var, kendi kendine öğrenmesini sağlıyor kişinin.
Kalemine sağlık sevgili Sevinç.
yaşanmamışlıklara üzülmek evet...ama gelecek günleri mahküm etmek... hayır.mutlu yaşamlar.
finali ise çok çarpıcı..
tokluğun olmadığını anlamak...
bu belki hayatı anlamakla eşdeğer bir durum.
şiir tarzınız çok farklı ve özgün.kendime yakın buldum.
selamlar ve saygılar efendim...Numan Şahin
saygılarımla
TÜM YORUMLAR (11)