Tohtor Beg 2 Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

TOHTOR BEG 2
Bu günlerde bilmem ki bana neler oluyo,
Saat başı rotamı şaşıyorum tohtor beg.
Beğinim sulanıyo, gonlüme gam doluyo,
Sarp gayalık daglardan aşıyorum tohtor beg.

Yıldızların altında seyrederken Maraş'ı,
Devrildim yeri öptüm dıvara çarptım başı,
Meczuplar ülkesinde, oldum kervancı başı,
Gam yükünü sırtımda taşıyorum tohtor beg.

Arasından geçerken, haraba örenlerin,
Nazarına uğradım beni hor görenlerin,
Aniden şaftım kaydı boşandı frenlerim,
Bu hayatta zoraki yaşıyorum tohtor beg.

Bu sene dolu vurdu, döktü tüm daneleri,
Umutsuzluk gapladı gariban sineleri,
Bozdurarak harcadım, tükeddim seneleri,
Bir Ay'ın argasından koşuyorum tohtor beg.

Geceleri gahrından goyun guzu meliyo,
Tavığın hırıltısı, üregimi deliyo,
Artıg dayanamıyom aglım gidip geliyo,
Kaşağıyla sırtımı kaşıyorum tohtor beg.

Bulunmaz yerim yurdum dag başında galıyom,
Bir Müçtehit olarak hayallara dalıyom,
Gendimi oyalıyom, gozyaşımı salıyom,
Ağlayıp pınar gibin çoşuyorum tohtor beg.
İsmet MURAT
(Müçtehit)