öyle bakmalı aynaya insan
hoşça bakmalı zatına
sır dökülür, perde kalkar, kapanır kapılar ağyara
işte o zaman sormalı
ayna ayna,
söyle bana.
bir ben var mı benden başka
sen sırsın ,ben arayan
sen bana ayna, ben sana sır
sen bana sır ,ben arayan
ayna sır ,ayna suret
saydam bir cam parçası ayna
bütün aynalar sırlı
bir ben ki, tanışıklığımız ebedî zamanlarda
bir ben ki kopmuş yatağından
kendi kendini sürmüş yalancı diyarlara
kim bilir neler söyler
neler anlatır ayna
yardır ,yarendir ayna
halden anlar, dillenir, gülüşür, söyleşir
dosttur ayna, dost acı söyler , şaşırtır
neden böyle düşman görünürsünüz
yıllar yılı dost bildiğim aynalar
ne zaman bakar, nasıl bakar insan aynaya
sırsa aynanın arkası, viransa ebedi sarayı
bakar mı aynaya kendini tanımayan
bilir ki, sırrını açık eder aynalar
hem görmek istemediklerini gösterir
saçlarına düşen aklar,
göz kenarlarındaki kırışıklıklar konuşur bir bir
bazen aynada kalır gizledikleri
ayna sadık dosttur
ayna bilir, saklar sırrı
sır tutar aynalar
en çok güzeller mi bakar aynaya
masallarda ki gibi
ayna ayna söyle bana
benden daha güzeli var mı
söyle bana
bir güzel daha var mı ki görünenin ardında
unutulmak acı verir insana
karanlık sulardır ayna
çalı dikeni, duvarın nemi ,kalbin sancısı
geceyi daraltan ne varsa hatıraların sarıp sarmaladığı
ıssız ,loş, bomboş odalarda
sırdaştır ayna
yabancısın, şaşkınsın, yorgunsun
bir nefes al, bir durakla
kalbini kılavuz eyle de çal o sırlı kapıyı
ömründe bir kerecik hoşça bak zatına
unutma ki
aslolan ,ayna camının ardına sürülen sırda
öyleyse aynalar
ruhumuzu gösteren derinliğin arka yüzüne geçebilmek
kendi derinliklerimizi görebilmek içindir
aynaya bakabilmek
sırların sırrına ermek içindir
kendini görmek, ötelere gitmek içindir
öyleyse bir ayna bulmak lazım
kendisini ne eksik ne fazla yansıtacak
umutsuz gecelerine muştular sunacak
yaratılışın inceliklerini kendisine gösterecek
özünü onun özünde ve yüzünde seyredecek
sırrını paylaşacak
her dem taze kalacak
paslanmayacak
tozlanmayacak bir ayna bulmak lazım
ayna
insandaki sırra ulaşacağını söyler
sır sensin, sır sendedir, sır senindir
alem sensin, alem sendedir
alem senindir
korkma aynadaki aksinden
açık duran nefsinin üzerine perdeleri çek
örtülü bulunan ruhunun da üzerinden perdelerini kaldır
aynada gördüğün şimdi sensin
önünde duran ayna saplar durur okunu
gör aynadan kendini bilmenin zorluğunu
unutma
kendini bilen Rabbini bilir
haydi nefsini unut, gönüllere sultan ol
haydi sırlan
unutma ki sırlanırsan ayna olursun
aksettirirsin hakikat güneşini
öyleyse
ya ayna ,yada aynaya sır ol
ya güneş, ya da arz ol
birbirine sırdaş ol
dost ve arkadaş ol, yar ol
kendi suretinin aynası ol
ayna, yüzü parlak , ardı kara
ışığı toplar, yansıtır ayna
emanet edilen her ne ise sızlanmadan
usanmadan, yorulmadan taşır ayna
hem de ifşa etmez başka dillere
sana söylenenin sen de kalması
sana söylenenin senle ölmesi adına
sırrı beraberinde öteler ötesine götürmek adına
insan, insanın aynasıdır
görüp göstermeli hep kardeşinin iyiliklerini
tıpkı ayna gibi
takdir etmeli hep
kusur ve hatalarını incitmeden hatırlatmalı
sırrı taşıyabilene
sırra kadem basabilene
sırrın sırrına erebilene
böyle sır dostlarına
selam olsun
redfer
İlyas Kaplan
Kayıt Tarihi : 27.7.2024 14:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!