Henüz yokluğunu kabul edememiş yanlarımla yazıyorum, gönlüm hâlâ “sen” diyor.
Yine umut çiçeklerim solgun,
Sevinç nidalarım sancılı.
Tamamlanmamış, eksik kalmış yanlarım köşe başı manzaralı.
İçime doluyor umut,
“Ya,” diyorum, “o da beni…”
Neyse, o kadar çok sorular yankılanıyor ki beynimde…
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta