Tıklım Tıklım Doluyum Sana

Henüz yokluğunu kabul edememiş yanlarımla yazıyorum, gönlüm hâlâ “sen” diyor.
Yine umut çiçeklerim solgun,
Sevinç nidalarım sancılı.
Tamamlanmamış, eksik kalmış yanlarım köşe başı manzaralı.
İçime doluyor umut,
“Ya,” diyorum, “o da beni…”
Neyse, o kadar çok sorular yankılanıyor ki beynimde…
“Sen” deyip tamamlayamıyorum hiçbir şeyi.

Gecenin matemine düşüyor sensizlik,
Sancılı ve acı, dilimde prangalı sözcükler.
Anılar gelip çakılıyor göz kapaklarıma,
Kirpik uçlarımda hasret.
Bu ne bilinmez bir bilmece…
“Sen”ler kayıp,
“Ben”ler sancılı.
Adımın yanına en çok yakışan sevdam…

Ayın gülüşünde gördüğüm yüzün,
Çenendeki gamzen,
Dudağımın kenarındaki öpücük izin bana hatıra kaldı.
İnsan her nefeste sever mi,
Özler mi?
Yine akşam oluyor, sen manzaralı yüreğimde.
Yıldızlar bir bir kayboluyor gök gözlerimde.
Koca şehrin sokaklarında sensizlik kol geziyor.
Ellerim boş, avuçlarımda yalnızlık.
Kirpiklerimde hüzün, her damlası hasret dolu.

Gözlerim arıyor seni, her köşe başında,
Ama sen yoksun, sadece anılar var.
Çekiyorum içime nefes nefes özlemini.
Her solukta biraz daha eksiliyorum,
Her solukta biraz daha “sen” oluyorum.

Biliyorum, sevda bir kere düşer insanın yüreğine,
Her adımda, her bakışta yeniden canlanır,
Ve her solukta yeniden doğar.
Ama sensiz, hep yarım kalıyorum.
Eksik puzzle’ın eksik parçası sensin.

Belki bir gün, belki bir vakit,
Buluşuruz o eski yerlerde.
Ama şimdi, bu gece, bu an,
Sadece hasret, sadece özlem var içimde.
Sana tıklım tıklım doluyum.
Ellerim,
Yüzüm
Ve yüreğim “sen”lerle dolu.

Anlatamaz satırlar, kalbimdeki duyguları dile getirmek için “sen” gerek.
Belki de hiç bitmez hasretin şiiri,
Belki de hiç son bulmaz hasretim.
Mısra misra yankılanırım dilinde, dudağında, kulaklarında.
Hasretin bir adı var mı bilmem,
Ama bir kokusu var, teninin kokusu.
Ve sen güven kokuyorsun kadın.
Her santimin, güven veriyor bana.
18.08.2024 18:29