Tık yok.. Şiiri - Gülseven Aksoy

yaklaş...
hissediyorum ismimle yanmış nefesini,
isyan sevabında ki kokunu,
teninin kor ateşlerde ki rengini.

hissediyorum özlemin teninde bıraktığı acıyı..

zaman çoktan önemini yitirmiş avuçlarının terinde
yaklaşan fısıltıları duyamayacak kadar çoşkulu gözlerin..
gün, öperken akşamın serinliğinde yüzünü
saçlarının tenime değişinde ki inanılmaz sarhoşlukla,
usulca bedenimden akıyor kokun
soğuk taşlara..

odaya sinmiş aşkın gizli sarhoşluğunda ki zaman
akşamın loşluğuna selam dururken,
aydınlığın son ışıltıları parlıyor gözlerinde..

tık yok..
susmuş odadaki tüm nesneler..
alkışa duracak birazdan zaman.
hadi değdir acını acıma, çoğalsın.
başka tenlerin günahıyla avunmadan,
ateşin ateşimle soluklansın..

görmüyor musun?
ben, yok olmadan sensiz,
seninle var olmanın telaşındayım..
bizi çoğaltacak bir zamanın
tam ortasında secd ederken aşka
bir dua gibi dökülüyor,
dilimden adın___

Gülseven AKSOY__