Tevfik Yalçın Şiirleri - Şair Tevfik Yalçın

1946 yılında doğdu. Altı çocuklu bir demiryolcu ailesinin en büyük oğludur. 1966 yılında Bandırma Şehit Mehmet Gönenç Lisesi Edebiyat Bölümü'nü bitirdi. 1966 yılı birinci dönem Lise Başkanlığı yaptı. 1965 yılında Lise Marşı'nı yazdı. Edebiyat öğretmeni Esin Kocabay ve resim öğretmeni Ferahat Baydar ile zaman içinde çalışmalarını devam ettirdi.
Sanatçı, 1968 yılında Yapı Kredi Bankası'nda bankacılık yaşantısına başladı. 1973 yılında Ege Üniversitesi İ.T.B. Fakültesi'ni bitirdi. 1973-76 yılları arasında sendikacı olarak çalıştı. Bir dönem Ban ...

Tevfik Yalçın

Elde bir yoksa;
Sıfırdan başlayacaksın.
Kolay olmayacak ilk adımı atmak,
Çeliğe su verir gibi
Kararlı olacaksın…

Devamını Oku
Tevfik Yalçın

I
Hangi çılgın bu savaşın kurduysa kurgusunu;
Düşünmeliydi yok oluşun kaçınılmaz sonucunu.
Kolay değil inip gemilerden çıkmak tepeleri
Kim gelirse bir daha; çok ağır öder bedelini…

Devamını Oku
Tevfik Yalçın

“Yok”lar da yok olur;
“Var”lar gibi
Dayanmaz zamanın gücüne…
Gün gelir;
Ben, sen, o; bir oluruz
Toprak gibi…

Devamını Oku
Tevfik Yalçın

Aşk! Bugün içindir
Yarını olmaz! ..
Yarına bırakılan aşkların;
Çoğu kez dönüşü olmaz…

Devamını Oku
Tevfik Yalçın

Babalar vardır
İskelede; gemi bağlarsın,
Babalar vardır;
Uğruna hapislerde yatarsın,
Babalar vardır;
Huzurevinde ölümü bekler,

Devamını Oku
Tevfik Yalçın

Yarısı sensen sevginin
Yarısı da ben
Senin olmadığın yerde
İkimiz adına sevemem ben

Tevfik Yalçın

Devamını Oku
Tevfik Yalçın

Bu sabah,
Bir “Günaydın” buldum;
Sokak kapısının önünde…
Solmuştu sabah güneşinde…
Sordum kızıma:
Sen mi düşürdün “Günaydın”ı yere?

Devamını Oku
Tevfik Yalçın

Bazen düşer “li” eki sözcükten,
“Düş” olur yeniden aranan,
Sevgi kalır elinde;
Yalnızca senin olan…

Devamını Oku
Tevfik Yalçın

Zamanı durdurabilseydim; benim için,
Hızlandırabilseydim zamanı; senin için,
Şimdi seninle;
Aynı masada olurduk!
Aynı evde yaşardık,
Yatardık; birlikte.

Devamını Oku
Tevfik Yalçın

Saldım saka kuşumu gökyüzüne,
Gitti kondu ufuk çizgisine.
“Cik” dedi yükseklerden;
sesi, düştü kulak küpeme…

“Yaşam” demek olsa gerek

Devamını Oku