Tevfik Yalçın Şiirleri - Şair Tevfik Yalçın

Matematik biraz daha
Alçak gönüllü olsaydı;
“Sıfırla” çarpılan, sıfır çıkmasaydı;
Sonucu en azından bir dilim ekmek olsaydı
Küpkökler, karekökler;
Uzlaşabilselerdi parantezlerle,

Söz; şiir olur, dua olur, direnir zamana,
Koşar geleceğe, kuşaktan kuşağa…
Yorulur; biner müziğin sırtına, taşıtır kendini;
İlahi olur, şarkı olur; gönülden kulağa…

Gün gelir dayar sırtını taşa;

Uçurtma, gökyüzünden
Bakar yeryüzüne;
Sinek gibi görür insanları,
Diyecek yoktur keyfine…

Çekilince hızla ipi yere;

“Yeter artık” dedim!
Gözyaşı ve yağmur;
Aynı anda olmaz! ..
İnsan böyle çaresiz bırakılmaz! ..
Uzattım elimi;
Yağmuru kenara çektim,

Doğum günün kutlu olsun!
Yeni yaşın mutlu olsun!
Senin için buradayız;
Sevenlerin hep çok olsun! ...

Doğum günün kutlu olsun!

Bir damlacık çocuğum!
Nasıl başa çıkabilirim
Tüm bu sorunlarla…

Ne, kötülük yaptım;
Günah sayılacak,

Şair ölür;
şiiri kalır
Garip ölür;
Şairi kalır…

Hey! “Şiir”

Sırtımda taşıdım geceyi
Sabaha kadar,
Çayıma “günaydın” diyen;
Masamda ortancalar,
Serçeler, kargalar, ispinozlar;
Gündüzün kapısını şarkılarla açtılar…

'Savaş Çekirge için'

Öldüm ya şimdi;
Sizden biraz uzaktayım,
Dokunamasam da ellerinize;
Gitarımla yanınızdayım...

Sevda yokuşunu çıkamazsan güzelim;
Aşk tepesinde bekleyenin olmaz…
Uzaklar; bana yakın, sana uzak!
Nasıldır? Bilemezsin; sevilmeden
Aşkın önünde olmak