Teslim Töreni Şiiri - Serdar Uzunöner

Bir zamanlar gülümsediğimi hatırladım
Çirkin bir tebessüm oluştu ansızın
Sönük bakışlarım ve kirli sakalım
Artık güzel durmuyor gülümsemeler yüzümde

Bir göz oda küflenmiş duvarlarında
Bir adamı saklar yorgun ayakları
Çökmüş omuzları hak edilmiş kayıplarıyla

Saçlarım dökülmüş ve aklara karışmış
Sormayın bana ne olduğunu
Anlatmak ne içimi rahatlatır
Ne çözüm olur önümdeki karanlığa
Adım adım gömülüyorum yalnızlığıma

Müsvette olmaktan çıkmış bir kâğıt parçasıyım
Pis kokulu çöplüğe buruşturup atılmış
Sonra vaz geçilip çıkarmışlar çöplükten
Bende o an için bir umut var sanmışım
Bir kibritin ucunda alev olup sonsuza küllenip dağılmışım

Benim katımda beden şimdi toprak altında
Allah katında ömür bilmem ne zaman dolar
Fakında değil kimse önemsiz bu kimliğin
Cansız bedenimle ruhumu teslim törenindeyim