*Terkediliş Şiiri - Güçlü Sönmez

Vuruldum
Yaralandım diyorum
Sen ise kan arıyorsun
Kanamaz ki ruhum…
Kıs sesini
Gittikçe yabancılaşan sebepler
Artık itici gücüm değiller...
Ormanlarımı yaktı sözlerin
Tüm virüsler serbest kaldılar
Ve her dakikama bulaştılar...
Okyanuslarımı batıran terkedişin
Kül olmuş dipteki geçmişi
Şekillendirdi...
Kış ortasında buz gibi kalbine
Elimi uzattım
Dokunmak istedim
Canım yandı çekildim
İstemeden...
Kaybeden kim diye soruyorsun
Oysa bu bir oyun olmayacak kadar
Ciddi bir şeydi...
Kafamdaki sorulara cevap verebilecek
Bir kul yokki benim mod’a girecek
Senindi zaten herşeyim
Kullanmayı bilmediğim...
Yalnızlığın korkunç hafifliği
Esti ruhumdan
Yine bir rüzgara kapılıp
Kontrolü serbest bırakacağım...
Yalınlığın öfkesi
Bastırılamayacak kadar güçlü
Teslim olmak niyetinde
Ama kelepçeliyim
Göremediğim başka yerlere…

(İstanbul, Şubat 2005)