İlk terim düştüğünde toprağa,
Ak saçlı bir dede;
Artık onunsun dedi,
Ne yapsan kopamazsın.
Nerede olursan ol,
Rüyalarına girecek;
Bu yemyeşil dağlar,
Bu buz gibi pınarlar...
Hep yüreğinde olacak;
Terini toprağına akıttığın
Bu şehir...
Hep özleyeceksin,
Güneşin alnında ekin biçmeyi,
Sabahın köründe tütün kırmayı...
Hep yad edeceksin,
Nasırlı ellerinde öptüğün,
Bu nasırlı elleri...
Yüreğindeki tarlada,
Bitse de ayrık otları,
Asla devrilmeyecek
Çocukken ektiğin çınar...
Belki bir gün,
Dalında düşler kurduğun
Dut ağacı kesilecek,
Ak saçlı deden gidecek.
Sen yine de döneceksin.
Toprak çağıracak seni,
Ormanın gümbürtüsü,
Güzinede pişmiş
Taze ekmek kokusu...
Çoktan ot bürümüş patikalarda
Genç bir kadın olarak
Yürüyeceksin onunla...
Geri döndüm diyeceksin!
24-6-2003
Nazan DanacıoğluKayıt Tarihi : 3.7.2003 12:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yürüyeceksin onunla... '
... terinle......şiirinin teriyle...
TÜM YORUMLAR (1)